درمان لنفوسیت نفوذکننده توموری (TIL): یک روش امیدوارکننده برای درمان ملانوم
درمان لنفوسیت نفوذکننده توموری (TIL) یک ایمونوتراپی نوآورانه است که از سلول‌های ایمنی بدن برای هدف قرار دادن و نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. این روش به عنوان یک درمان بسیار امیدوارکننده برای ملانوم متاستاتیک، به ویژه در بیمارانی که به درمان‌های مرسوم مانند مهارکننده‌های نقطه بررسی ایمنی یا درمان‌های هدفمند پاسخ خوبی نمی‌دهند، ظهور کرده است.
ملانوم نوعی سرطان پوست است که در ملانوسیت‌ها، سلول‌هایی که مسئول تولید ملانین هستند، رنگدانه‌ای که به پوست رنگ می‌دهد، ایجاد می‌شود.
ملانوم به دلیل توانایی متاستاز سریع به سایر قسمت‌های بدن، یکی از خطرناک‌ترین اشکال سرطان محسوب می‌شود. در حالی که ملانوم در مراحل اولیه اغلب می‌توان با برداشتن جراحی با موفقیت درمان کرد، ملانوم پیشرفته یا متاستاتیک چالش‌های درمانی قابل توجهی را ارائه می‌دهد. در سال‌های اخیر، ایمونوتراپی‌های نوآورانه به عنوان گزینه‌های امیدوارکننده درمان برای موارد پیشرفته ظهور کرده‌اند. یکی از این پیشرفت‌ها، درمان لنفوسیت نفوذکننده توموری (TIL) است که از سیستم ایمنی بدن برای هدف قرار دادن و نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند و امید جدیدی برای بیماران مبتلا به ملانوم در مراحل پایانی ارائه می‌دهد.
درمان لنفوسیت نفوذکننده توموری (TIL) یک ایمونوتراپی نوآورانه است که از سلول‌های ایمنی بدن برای هدف قرار دادن و نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
این روش به عنوان یک درمان بسیار امیدوارکننده برای ملانوم متاستاتیک، به ویژه در بیمارانی که به درمان‌های مرسوم مانند مهارکننده‌های نقطه بررسی ایمنی یا درمان‌های هدفمند پاسخ خوبی نمی‌دهند، ظهور کرده است.
مکانیسم درمان TIL
درمان TIL شامل استخراج سلول‌های T از تومور یک بیمار، گسترش آن‌ها خارج از بدن و سپس تزریق مجدد آن‌ها به بیمار پس از شیمی‌درمانی تخلیه لنف است. این سلول‌های T به طور طبیعی برای شناسایی و حمله به سلول‌های توموری آماده شده‌اند و یک درمان بسیار هدفمند را ارائه می‌دهند. پس از بازگشت به بدن، آن‌ها با کمک تجویز اینترلوکین-۲ (IL-2)، که به سلول‌های T کمک می‌کند تا زنده بمانند و تکثیر شوند، سلول‌های ملانوم را جستجو و نابود می‌کنند.
تحقیقات و یافته‌های کلیدی
Van den Berg و همکاران (۲۰۲۰) مطالعه فاز I/II را در انستیتو سرطان هلند انجام دادند و دریافتند که درمان TIL منجر به پاسخ‌های قوی و پایدار در بیماران مبتلا به ملانوم متاستاتیک می‌شود. پنجاه درصد از بیماران پاسخ بالینی مثبت نشان دادند، با دو مورد رمیسیون کامل که بیش از هفت سال طول کشید. این مطالعه نشان داد که TILهای غنی شده با واکنش‌پذیری خاص نئوآنتیژن برای سال‌ها پس از درمان در جریان خون باقی می‌مانند و به کنترل طولانی مدت سرطان کمک می‌کنند.
Gastman و همکاران (۲۰۲۱) آزمایش DELTA-1 را انجام دادند که ITIL-168، یک نوع درمان TIL خودی، را در بیماران مبتلا به ملانوم پیشرفته که عود کرده بودند یا نسبت به درمان مهارکننده نقطه بررسی مقاوم بودند، ارزیابی کرد. این مطالعه دریافت که ITIL-168 می‌تواند یک گزینه درمانی قابل اجرا برای بیمارانی با انتخاب‌های محدود دیگر باشد. این مطالعه مقیاس بزرگ، فاز II جهانی، نتایج مطلوبی را نشان داد، با تحقیقات در حال انجام برای ارزیابی مزایای طولانی مدت.
Rohaan و همکاران (۲۰۱۸) مروری عمیق بر درمان TIL ارائه دادند و بر پتانسیل آن به عنوان یک درمان ارزشمند برای ملانوم تأکید کردند. حتی در چشم‌انداز فعلی درمان‌های هدفمند و مهارکننده‌های نقطه بررسی ایمنی، درمان TIL همچنان مرتبط و مؤثر است و نتایج قوی در آزمایشات بالینی نشان می‌دهد. این بررسی اهمیت رژیم‌های تخلیه لنف و گسترش انتخابی جمعیت‌های TIL برای افزایش اثربخشی این درمان را برجسته کرد.
مزایا و جهت‌گیری‌های آینده
درمان TIL چندین مزیت کلیدی نسبت به سایر ایمونوتراپی‌ها ارائه می‌دهد:
- پاسخ‌های پایدار: همانطور که در مطالعات طولانی مدت نشان داده شده است، درمان TIL می‌تواند رمیسیون‌های پایدار، به‌ویژه در بیمارانی با ملانوم پیشرفته که گزینه‌های درمانی کمی باقی‌مانده‌اند، ارائه دهد.
- ایمنی هدفمند: TILها به طور منحصر به فردی برای حمله به سلول‌های توموری مناسب هستند زیرا از تومور بیمار گرفته می‌شوند و در عمل بسیار خاص هستند.
- پتانسیل ترکیبی: درمان TIL می‌تواند با سایر ایمونوتراپی‌ها یا درمان‌های هدفمند ترکیب شود و نرخ پاسخ را بهبود بخشد و بقای کلی را افزایش دهد.
درمان TIL یک پیشرفت قابل توجه در درمان ملانوم متاستاتیک، به‌ویژه برای بیمارانی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، است. با نرخ‌های پاسخ سازگار و پایدار، این درمان امیدوارکننده است که در آینده نزدیک به یک درمان استاندارد تبدیل شود. تحقیقات مستمر برای بهینه‌سازی تکنیک‌های گسترش TIL و شناسایی بهترین جمعیت‌های بیمار برای این درمان ضروری است.
